GÖRMEDEN ASK          

Hiç yüzünü görmeden âşık oldunuz mu birine?Ezelde âşık olmuşum sadece bir isme…” Bu nasıl iştir ?! ” demeyin…Ben de bilmiyorum, ama oldu işte!..Her an şaşılacak işler olmuyor mu yerde ve gökte?.. Bir ismin peşinde koştum durdum yıllarca ümitsizce…Acaba kimdir, bilir miyim, yüzünü görür müyüm? diye…Ansızın karşılaşıverdim O’nunla zamanın bir yerinde…Yer ve gökte ararken Öz’de buldum,Sen’de ararken Ben’de buldum derler ya,İşte öylesine…Meğer ne de güzelmiş O Gül yüzün…Ey benim nazlı yarim, sevda çiçeğim, aşk bahçem…Öyle bakma! O bakışın bir hançer, canım Kudret elinde…Ne yana dönsem, sadece Sen ! Yalnız Sen !Mecnûnum, aşkından olmuşum bir divâne…Bir varmış, Bir yokmuş, evvel zaman içinde, zaman hayal içindeHani o vakitler çağırmıştın beni, gönülden sessiz ve gizlice ?..” Çiçeği dalından kim kopardı, seni BEN’den kim ayırdı ?Ben Gül’üm, sen bülbül, dön gel yine BEN’im ol ! ” diye…Gelmez miyim Yâr, Belî ! elbette ! elbette !İşte o gün bir yemin ettim ilâhi aşkımız üstüne…Sözleştik O Arşın altında BİR’leşmek üzere…Vakit o vakit, bugün neş’e var, aşk var evimizde…Düğün dernek kuruldu Gül bahçemizde…Melekler koşuşuyor bir telaş, pür telaş içinde..Bir o yana, bir bu yana, hepsi de delicesine…En güzel ilâhiler söylenirken o yüksek burçlarımda…Güneş, ay ve yıldızlar raks eder semalarımda…Bir bir çıkarıp attım o eski elbiselerimi de…Kuğular gibiyim bembeyaz gelinliğimle…İnciler taktılar sırma saçımın örgüsüne,Sürmeler çektiler gözümün kısırdöngüsüne,Gül suları serptiler aşkınla yanan şu zavallı göğsüme,