GöNLüNü SeYReT

 

Sen, duru bir su gibisin; bu duru suyu, yaptığın kötülüklerle bulandırma, gönlünü örtme!

Gönül gözünün önüne günah perdesini çekme; yapma bu işi.

Tertemiz kişiler, gönül erleri, gönlünü seyretmek için onun etrafında toplandılar!

Bu temiz insanlara karsı sen de utanç içinde kalma; sen de tertemiz ol, gönlünü utandırma!..

Bak Gönül: “Fanî güzellere âşık olmaktan kendini çek!” diye nara atıyor!

 

Hz. Mevlana

 

 

“Maşallah, Maşallah!”

 

Bana göre aşık öyle olmalı ki, şöyle bir kalkınca, her tarafı ateşler sarsın; her tarafta kıyametler kopsun.

 Cehennem gibi olmalı, cehennemi bile yakıp yandıracak bir gönül istemeli.. Ki o gönlün önüne iki yüz deniz çıksa, hepsini de yaksın, yandırsın. Onun tek bir dalgası bilindik denizlere taş çıkartsın.

 

Gökleri bir mendil gibi dürüp avucuna almalı.. Sonsuz zevalsiz çerağı, bir kandil gibi gök kubbesine asmalı.

O bir arslan gibi savaşa atılsın, onun timsah gibi bir kalbi olsun! O yeryüzünde kendisinden başka kimseyi bırakmasın! Hatta kendisiyle bile savaşa girsin!

Parlak nuruyla gönlün yedi yüz perdesini de yırtsın da ötelerden, arştan, gök ehlinden ona; “Maşallah, Maşallah!” sesleri gelsin.

 

Şems-i Tebrîzî

 

 Döndüm ya Sana..

 

 

 Dedim ki, ah, Rabbim,
işte kulun bu, günahkar olur.

 

Der ki, Rabbim,
ah’ınla kal ki, bugün ah kâr olur.

Dedim ki, Rabbim,
döndüm yaSana,bu günah kârolur.

 -Senai-Semine Demirci

 

 

 

Ölünüz! Ölünüz!

 

 

Ölünüz! Ölünüz! 

Bu aşkın yolunda ölünüz.

Tâ ki yeniden dirilesiniz.

Kurtarın, kurtarın bu topraktan paçanızı!

Tâ ki göklere ersin eliniz!

 

Can dostlar..

 

 

 Candan ümidi kesebilirsiniz; ama CAN dostlarıyla irtibatı kesmek güçtür.

  

Hz. Mevlana

 

Rabbim yürek yollarımıza mesafe koymasın..

 

O seni senden daha ziyade düşünür.

 

 

İ’lem Eyyühel-Aziz! Mer’ayı tecavüz eden koyun sürüsünü çevirtmek için çobanın attığı taşlara musab olan bir koyun, lisan-ı haliyle: “Biz çobanın emri altındayız. O bizden daha ziyade faidemizi düşünür. Madem onun rızası yoktur, dönelim.” diye kendisi döner, sürü de döner.

Ey nefis! Sen o koyundan fazla âsi ve dâll değilsin. Kaderden sana atılan bir musibet taşına maruz kaldığın zaman, اِنَّا لِلّهِ وَ اِنَّا اِلَيْهِ رَاجِعُونَ söyle ve Merci-i Hakikî’ye dön, imana gel, mükedder olma.

 

 O seni senden daha ziyade düşünür.

 

“Mesnevi-i Nuriye|Risale-i Nur Külliyatı

 

 

Hasretim, hicranım, firkatimsin.

Aramadan bulduğum, yola koyulmuş göçüm.

Mekke’de hüzün yılımsın aç ve susuz; Ebu Talip ve Hatice’siz.

Bedir’de bir söz: “Denize girsen seninle gireriz!” ve Akabe’de yeminlerin en

şahanesi, can verip cennet alma üzerine.

Gecelerin hâkimi, gözyaşlarının pınarı.

Efendimsin…

“Âteş-i aşkınla gözyaşın şarâb eyler gönül”

Göz kalbin elçisidir… Onun tarafından görevlendirilir. Güzel ve manzaralı bir şey bulmuşsa memnuniyet duyar. Fakat göz çoğu defa kalbin başını belaya sokar. Zira öyle güzelleri haber verir ki, ne hepsini elde etmeye , ne de ayrılıklarına tahammüle kalbin gücü yeter…

    Bakışlarını  Allah’ ın izni haricinde salıverenlerin hasretleri devamlı olur. Çünkü bakmak sevgiyi doğurur ve kalp bir alakaya sahip olur. Sonra bu alaka kuvvetlenir; vurgunluk derecesine varır. Ve kalbi kaplar. Göz bakmaya devam ettikçe vurgunluk hali kalpten ayrılmayacak bir sevgi halini alır. Artık kalp köle olmuştur ve layık olmayana kulluk yapmaya başlar. Bütün bunlar bakmanın cinayetleridir…

    Bir kral iken şimdi bir esirdir o…

    Kalp düştüğü haller için, gözden dert yanar. Göz ise: “Ben senin memurundum. Bana görev veren sendin.” der…

    Bütün bunlar, Allah’ın sevgi ve bağlılığından boş kalan kalplerin belasıdır…

Kalp, Allah’ı sevmek için yaratılmıştır.

Bu yüzden, sevgilisi “O” değilse kulluğu başkasınadır…

 

İbn-i Cevzi

 

 

Hanım Kelimesi

 

 Söylenir ki, bir gün Cengiz Han, tüm hanlarını toplamış, sağ yanına da eşini oturtmuş; Cengiz Han hanlarına: 

“Ben Hanlar Han’ı Cengiz Han, hepinizin hanıyım”, eşini göstererek: 

 “Bu da benim HAN IM” demiş.

İşte erkeklerin “eşim” anlamına söyledikleri “hanım” kelimesi oradan geliyormuş… Ne kadar insanca değil mi? Kadının adı da var, yeri de,  saygınlığı da, işte özlediğimiz Türk ailesi tablosu …

 

 

Mü’minlerin ulusu Hz. Alinin yanına bir bedevi geldi. Sessizce kenara oturdu. Yoksul birine benziyordu. Açlık çehresinde solgunluk biçiminde belirmişti. Hz. Ali:

-”Ne istiyorsun?” diye sordu.

Adam utandı, yere parmağıyla “yoksulum” diye yazdı. Hz. Ali iki parça kumaş verdi ona. Bedevi bir parçasını altına sardı, öteki parçayı üstüne ve ayağa kalkarak güzel bir dille yazdığı şiiri okudu.

Hz. Ali’nin hoşuna gitti bu ve çocuklarının hakkı olan üç dinarınıda bağışladı adama. Bedevi parayı aldı, teşekkür ederek:

-”Ey Mü’minlerin emiri” dedi. “Beni sülalemin en zengini yaptın.”

Adamın sevindiğini gören Hz. Ali dedi ki:

-”Yüce Peygamber kişinin değeri kendini süslemesindedir, süslerin en güzeli ise güzel ahlaktır.” buyurmuştur.

 

Beyaz renk kir götürmez..

 

 

Sen insanların gözlerinin değdiği yerlerini düzeltiyor; 

Fakat Allah'ın baktığı yer olan kalbini niçin düzeltmiyorsun?

 Ey olgunluk yaşına gelmiş insan!

Ömrün nihayete doğru yaklaşmakta.

Öyleyse eksiklerini telafi et, tamamla.

 Bak saçın, sakalın ağardı;

Beyaz renk kir götürmez.

 

İbn Ataullah el-İskenderi

 

Hz. Enes’in rivayet ettiğine göre:

“Allah Resulü, bir şeye üzülünce şöyle derdi:

Ey diri olan ve can bağışlayan Allahım,
Ey her şeyi tutan Kayyum olan Allahım,
Rahmetin adına yardımını istiyorum. “

Gözyaşı…

 

 Akarsu nerdeyse orası yeşerir.

Gözyaşı varsa rahmet gelecektir.

 

Hz. Mevlana

 

“Sen” gel..

 

 

Sen varken
kötü diye bir şey bilmiyorduk!
Mutsuzluklar, bu karalar yaşamada yoktu
Sensiz
karanlığın çizgisine koymuşlar umudu
Sensiz
esenliğimizin üstünü çizmişler!
Nicedir bir pencereden deniz güzel değil
Nicedir ışımayan insanlığımız “sen”sizliğimizden!

 
 
“Sen” gel bizi yeni vakitlere çıkar.
İlhan Berk
 
Işık… 
 “Işık” ki tek kaynaktan dağılır, 
ışığa yakın olan aydınlık, uzak kalan karanlıktır..
Her şeyin O’ndan olması ve ışığın tek 
kaynaktan dağılıyor olması 

O’ndan başkasının bilinme 
ve sevilme ihtimalini yok eder! 
Nazan Bekiroğlu – Leyla ile Mecnun 
 
 

Âşıkların hayatı ölümdür.

Gönül , gönül verilerek alınır.

 

Hz. Mevlana

Rahman ve Rahim olan adına sığınarak,
Açtım iki elimi kor gibi iki yaprak

Bir edep ölçeğinde umutlu ve utangaç,
İşte, dünya önümde;
Benim ruhum
SANA
…Aç.

 

 
Biliyorum kapıdasın, uzun yoldan geldin;
biraz yorgun, biraz aç,
kapıyı çalmak üzeresin.