YUREK SANCISI
Gülüşüm, iyiliğim, hayam, edebim Sen’in eserin.. Kusur, günah, utanmazlık benim..
Elim, kolum, titreyen dilim, ağrıyan yerlerim, sağlam bildiklerim..
Hepsi, hepsi Senin…
Ben benden çok Sen’inim…
Benim olmayana nasıl leke sürerim. Sen’in emanetine nasıl ihanet ederim..
Hata benim, rahmet Sen’in;
Acz benim, güç Sen’in;
Utanç benim, şan Sen’in..
Affımı dilerim..
Sen istedin manayı, doldurdum içime masivayı
Kim doldurabilir Sen’in yerini, kim anlar kırıklığımdan, kime akar gözyaşlarım..
Kim anlar yanan yüreğimin sancısını..
Ellerim kime açılırdı kapın olmasaydı
Sarmasa rahmetin ta ciğerime kadar nasıl nefes alırdım..
Sen Hayy’sın ya nefes alırım.. Sen yanımdasın ya ümit bağlarım..
Gözlerimden yaş olur düşerim biçare ellerime
Ellerim ki Senden başkasına kaldırmadım..
Ellerimin kirini temizleyecek Sensin..
Sen’den gayri ne varsa sil at içimden de bir tek Sen’inle dolsun ruhum, bedenim..
Sana koşsun dizlerim, Seni söylesin dilim, Sana uzansın elim,
Sana yorulsun tüm rüyalarım, Sende yoğrulsun bu yaralı kalbim
Sen doruğusun hislerimin, Sen kelamısın harflerimin, Sen mucidimsin, Sen muinimsin, Sen kaçıp kaçıp rahmetine sığındığımsın, Rabbimsin..
Temizle bütün kirlettiklerimi, hakikate aç kör kalbimin gözlerini..
Uyandır beni Sana, yandır beni aşkına, koştur yoluna
EN GÜZEL SES......
Hz. Enes Radiyallahu Anh’tan rivayetle Efendimiz Sallallahu Aleyhi Vessellem buyurdular ki:
“Allah’a (c.c.) şu kulun sesinden güzel ses yoktur ki, vaktiyle yaptığı bir günahdan dolayı içi yanıyor, günahını her hatırladıkça kalbi korku dolarak teessürle feryad edip ‘Ya Rabah’ (ya Rabbi) diyor.”
(Deylemi)
EY ŞEHVETİNİ TERK EDEN GENÇ....
Hz. Şurayh Radiyallahu Anh’tan rivayetle Efendimiz Sallallahu Aleyhi Vessellem buyurdular ki:
“Hiçbir genç yoktur ki, dünyanın lezzetini ve eğlenmesini terk etsin ve gençliğinde Allah’ın ibadetiyle meşgul olsun da, Allah ona yetmiş iki sıddık mü’min sevabı vermesin.”
Allah Teala ona şöyle buyurur: “Ey şehvetini terk eden, gençliğini Benim için harcayan genç, sen Benim indimde meleklerimin bazısı gibisin.”
GÖNÜL TAHTI......
Rabbim! Ben aşkı bilmiyorum, bana Sen öğret..
Bir tekamül niyetine, hidayet lûtfet..
Gönlüme kur tahtını, her halime hükmet..
Şimdi, cemâlinin hasretiyle yanıyorum. Ve Senin muhabbetin fâni hazları benden yok etti. O kadar ki, güneşin kavurucu sıcağında da, serinleten rüzgarda da, Senin hasretin içindeyim.
Senin sadece sanatını seyretmek yetmiyor artık! Şahdamarımdan daha yakın olmanı sevdim. Ama bu bile yetmedi bana. Korkuyorum perdeler arkasında kalmaktan. Korkuyorum, başkalarına görünüp de beni mahrum koymandan.
Cemâlin. Tüm derdim bu ey Rabbim!
Cemâlin tüm derdim bu ey Rabbim.
Dayanamam Mevlâm! Ne olur Sensiz bırakma beni! Biliyorum ki, ne yaparsam yapayım, cemâlini hak edecek bir sermaye biriktiremem.
Seni hak edecek gücüm yok benim. Seni hak edecek amelim yok. Hiçbir şeyim yok ey en Güzel! Ellerim bomboş. Üstelik günah kirleriyle lekeliyim. Bembeyaz gelemiyorum Sana. Yarattığın gibi tertemiz değilim. Dünya kirletti beni, nefsim aldattı. Şeytana kandım. Müflisim. Vi hiçbir şeyim yok!
Duyduğum iştiyakın sebebi, yine Sensin. Sensin her yanımda. Sensin varlığım. Zenginliğim Sensin. Tüm sefilliğime rağmen yine de Seni isteyişim, sırlarındandır.
Bilmiyorum, bilen Sensin. Ve eğer, murâdıma, maksûduma, matlûbuma, yani Sana, yani Senin Cemaline kavuşursam bir gün, bu da sadece Senin merhametin.
Sermayem yok Sevgili! Tüm sermayem, rahmetin. Lokmanın bile derman olamayacağı derdimin, dermanısın Sen!
Yârsın!
Cansın!
Şifâsın!
Lokmanda değil ey Yâr, Sendedir benim devâm!
Sana kavuşmadıkça, huzur da bana haram!
Sermayem rahmetin, ilâcım Cemâlindir,
vesselâm!
